Als we wakker worden, weten we meteen dat dit de dag van vertrek is! Ajjjj, altijd weer een dubbel gevoel. Natuurlijk is het heerlijk om de kids en aanhang weer te zien, écht te spreken en te knuffelen, maar oh wat gaan we dit land, zijn bevolking en onze vrienden hier missen!

Eerst nog maar een laatste x ontbijten in het hotel. We moeten eigenlijk om 12u uitchecken, maar we hoeven pas om 2u op het vliegveld te zijn. Gelukkig mogen we in de kamer blijven tot 1uur, zodat we lekker rustig aan kunnen doen.

Na het ontbijt ruimen we nog wat rommel op en gaan de koffers dicht. Om 10uur lopen we via de Venice Canals naar de Venice Farmers Market.

Het Venice Canal Hoistoric District is bekent door de in 1905 handgegraven kanalen in opdracht van Abbott Kinney, ontwerper en stichter van Venice, CA. Hij wilde op deze manier zijn Venice of America creeren. Kinney wilde de sfeer van Venice, Italië in Zuid- California. Zelfs de gondels en bruggetjes ontbraken niet. Toen in 1920 de auto steeds meer in opmars kwam, werden de kanalen 1 voor 1 gedempt en vervangen door autowegen. In 1992 werden de overgebleven, zwaar verwaarloosde kanalen, gerenoveerd en in ere hersteld.

Some day....

Als we eenmaal op de markt zijn kopen we lekker pretzelbread om mee naar huis te nemen (we kopen er 3 en krijgen een pretzelbolletje gratis) en een bosje witte roosjes voor Maria. We lopen een paar x een rondje, drinken zelfs nog koffie....we hebben min of meer...met John hier afgesproken, maar als we hem 10.40am nog niet gezien hebben lopen we naar het huis van J&M. Daar lijkt alles uitgestorven, maar Maria komt toch uit de achterdeur tevoorschijn. John is ons aan het zoeken op de Farmersmarket.... We hebben elkaar dus gewoon misgelopen

Als ook John weer thuis is, kletsen we nog even wat en dan is het voor Maria tijd om te gaan werken. We lopen met z'n allen mee naar de bus, hebben nog wat fun met Charlie Chaplin...

...en dan is het toch écht tijd om gedag te zeggen...for now!

Terug in het hotel gaat de laatste koffer dicht en is het tijd om uit te checken. Alfonso (de frontdesk guy) probeert ons nog over te halen, door te zeggen dat Benny zich altijd nog ziek kan melden op maandag, zodat we og een paar dagen kunnen blijven en Maggie (manager) verteld ons dat het heerlijk was ons weer te zien en dat we altijd weer welkom zijn, maar we moeten écht, écht weg nu.

Bye, Bye Home Away From Home...

Bye, Bye heerlijk balkonnetje..

De koffers zijn er klaar voor...

...maar Benny duidelijk nog niet!

Rijden we normaal in een kwartiertje naar het vliegveld, ze zijn op Lincoln Blvd aan de electriciteitspalen bezig, wat betekent dat er halverwege maar 1 baan open is en dat betekent; Traffic!

Alamo Rental Car return

Nog ééntje dan?

Bye, bye car

We nemen de shuttle bus naar LAX

Droppen de koffers, geven de laatste $$ uit aan koffie en wat te knabbelen voor onderweg en dan is het boarding time!

Gaan we nu écht naar huis?

Bye, Bye LAX

Bye, Bye Venice Beach

Until we meet again!