Dag 21; San Francisco - Monterey Bay (CA)

We zijn om 8am wakker. We doen lekker rustig aan. We hoeven vandaag maar 120mi te rijden naar Monterey Bay en als we niet te vroeg weggaan is de grootste (spits)drukte in de stad misschien wat verdwenen.

Nog even een kleine 'terugblik' op de vragen van Geja en Ina, We zaten dus in het Holiday Inn San Francisco Gateway op Van Ness AV en wat betreft ons uitzicht vanaf de 22e verdieping...

Goed, na het ontbijt, Benny heeft een egg-sandwich en Anja yoghurt en vers fruit rijden we dus weer richting California Highway 1 op weg naar Monterey Bay.

We stoppen voor koffie en kijken een poosje naar een kat die probeert een konijn te vangen, wat m niet lukt, overigens!

We zijn rond 2pm in Monterey, we checken in, zetten/drinken een bakkie koffie/thee en lopen dan naar Fisherman's Warf

Het is gezellig druk

Selectie van de uithangborden...

Met de gratis pendelbus gaan we naar Cannery Row

Cannery Row is een straat Monterey. In de straat staat een aantal voormalige fabrieken die sardines inblikten; de laatste fabriek sloot in 1973. Voorheen was 'Cannery Row' een bijnaam, de werkelijke naam was Ocean View Avenue. In januari 1958 werd de straat hernoemd ter ere van John Steinbecks roman Een blik in Cannery Row.

Cannery Row had zijn bijnaam te danken aan de conservenfabrieken die sardines, pijlinktvissen en andere zeedieren inblikten. Lange tijd was de visserij in de Baai van Monterey een van de productiefste ter wereld, dankzij onder andere de opwelling van voedingsrijk water vanaf de bodem van de Grote Oceaan. De conservenmarkt stortte in het midden van de jaren 1950 echter in als gevolg van een dalende visvangst. Ed Ricketts stelde een onderzoek in naar aanleiding van de vraag waar al de sardines naar toe zijn gegaan en concludeerde uiteindelijk: "They're in cans". De Hovden Food Products Corporation, gesticht door de Noorse immigrant Knut Hovden, was een van de succesvolste. De fabriek opende op 7 juli 1916 en sloot in 1973 als laatste conservenfabriek in Cannery Row haar deuren.

Alle panden zijn nu gevuld met restaurants en souveniers winkeltjes

Nu rijden er, vanaf Wisherman's Warf, 2 pendlebusjes in Monterey Bay. 1 naar Downtown Monterey en 1 naar Cannery Row. Als we instappen vragen we de chauffeur of hij teruggaat naar Fisherman's Warf. Hij weet het niet, gekker nog, hij heeft geen idee zegt ie??!! Het is zijn 1e dag, je moet m niks vragen. Das lekker dan. We liggen in een deuk, maar we wagen het er toch maar op. In het ergste geval komen we weer terug op Cannery Row. Gelukkig komt het goed. Na een aantal andere stops zijn we dan toch weer bij Fisherman's Warf. Een speakersysteem roept om dat we er zijn. Als we al bijna bij de deur zijn roept de chauffeur dat dit Fisherman's Warf is.... Johh, serieus?? We komen niet meer bij!

We eten bij ons favouriete restaurant in Monterey, helemaal aan het einde van de pier

We hebben een tafeltje aan het raam en dat levert altijd weer leuke beelden op, Was het 10jr geleden een zeeleeuw die rondjes zwom in de baai, deze x is het een otter

Benny neemt een seafood platter en Anja heeft Paella. Er is nog ruimte voor een dessert, Benny neemt cheese cake en Anja laat zich verleiden tot een chocolate lava cakeje...

Het was lekker!

Dag 20; San Francisco (CA)

We zijn weer vroeg, 7am wakker. We hebben gisteren al croissants en yoghurt gekocht, dus we ontbijten met thee/koffie op de hotelkamer. Na het douchen gaan we, om half 9, naar beneden, waar een pendelbus ons naar het 1e opstappunt van de Hop-on Hop-off bus zal brengen. Was het gisteren zonnig en blauw, vandaag is het mistig en koud. Allebei dus een vest aan, wat niet echt veel helpt. Het is koud, heel koud! Vergelijk deze foto's, van de Golden Gate Bridge en de Transamerican Pyraimid maar met die van gisteren....

We stappen uit bij het Palece of Fine Arts

Waar we, zoals gisteren al gemeld, de Hunger Games Exhibition gaan bezoeken.

Voor de niet Hunger Games fans zullen de volgende foto's helemaal niets betekenen, dusss....gewoon doorscrollen naar beneden

De tour start met een prachtige fotogallerij van alle hoofdrolspelers. Hierbij Katniss & Peeta

We worden welcome geheten door Effie Trinket

We lopen door The Hob

en zien het Everdeen House.

De exhibition staat werkelijk vol met attributen, decorstukken en kostuums uit de film. Overal staat uitleg bij over hoe en waarom en we kunnen zelfs op een interactief scherm de monsters in de Arena tot leven brengen.

Katniss & Gale costums 'Into the Woods'

"Welcome, welcome, welcome. Happy Hungergames! And me the odds be ever in your favor." ~ Effie Cricket

Panem

Panem Today, Panem Tomorrow, Panem Forever

Tribute train..

..on it's way to The Capitol

Peacekeeper's costume

City Circle Balcony @ The Capitol

Tribute Parade

Victory Party

Ceasar Flickerman

@ Cinna's Design Studio

Katniss Everdeen

District 13

Peetee's worklab

Katniss's Weddingdress

Evolution of Costumes

The fire will burn forever!

We mogen zo lang blijven als dat we zelf willen en overal foto's van maken en we blijven lang, maar weer niet lang genoeg en we maken foto's en filmen, maar toch ook weer niet genoeg...Pfffff.

We gaan nog op de foto met een Hunger Games achtergrond en we spelen een stukje mee in de film. (Beelden volgen laterrrr). We kopen een exhibition guide én ...natuurlijk...The Mockingjay pinen dan gaan we toch echt weer richting onze Big Bus.

We stappen weer uit bij Pier 39, waar we wat opwarmen met de enig echte S.F clamchowder geserveerd in sourdough bread en dan lopen we richting Fisherman's Warf

Als je in S.F bent, dan is een ritje met de Cable Car een must, dus dat slaan we ook deze x niet over.

Verder moeten we hier... naar boven, dus lopen is niet écht een optie

De Cabel Car is de laatste handbediende kabeltram die nog in gebruik is en staat tegenwoordig symbool stad San Francisco. De kabeltrams van San Francisco zijn samen met de klassieke trams van New Orleans de enige bewegende National Historic Landmarks.

Het transport van mensen en goederen over de steile heuvels van San Francisco gebeurde in een groot deel van de 19e eeuw nog via paardentrams. Zeker bij slecht weer, als de straten er nat bij lagen, gebeurden er ernstige ongevallen. Toen Andrew Smith Hallidie bij een ervan getuige was, begon hij na te denken over een beter vervoersysteem. Hij maakte daarbij gebruik van een uitvinding waarbij zijn vader betrokken was: de staalkabel. Op 2 augustus 1873 reed de eerste kabeltram over Nob Hill. Een maand later startte de eerste reguliere dienst, de Clay Street Line die de aanleiding was voor de hype die in San Francisco rond kabeltrams ontstond.

De Cable Car wordt op het eind/beginpunt nog met de hand gedraaid.

Voor het ultime Cable Car gevoel, moet je aan de zijkant gaan 'hangen' of achterop gan staan. dat laatste doen wij dus..

Na bijna een uur in de rij te hebben gestaan vertrekken we dan toch.

Up hill

Langs Lombard Street, The crookedest street in the world

Wat er vanaf de andere kant zo uit ziet..

Om half zes zijn we terug in het hotel. We eten beneden in het restaurant en dan liggen we er wer vroeg in.

Morgen rijden we naar Monterey Bay.

Dag 19; San Francisco (CA)

We zijn laat wakker, but who cares?

We ontbijten beneden in het restaurant van het hotel en wowww, daar hebben we 'spijt' van. We kunnen kiezen uit het buffet à $ 22,45 excl. tax pp of gewoon van de kaart eten. Nu eten wij niet voor $ 22,45 pp op, dus we gaan voor de kaart. We nemen allebij de miniwafels met blue berries en maple syrup. Ze komen met een kan koffie en schenken voor Benny in (de kan laten ze staan) Anja wil graag décaf en ook dat is geen probleem, totdat we rekening krijgen

We gaan vandaag met Hop-on Hop-off bus mee. We hebben voor 2 dagen tickets gekocht en kunnen nu 48u lang hoppen zoveel we willen. De pendlebus die voor het hotel stopt en je naar het startpunt brengt is echter al weg, dus lopen we een half uurtje naar de S.F City Hall tot we bij stop 8, wat het dichtst bij het hotel is, in kunnen stappen.

Je kunt in 2,5 uur door de hele stad rijden, maar het is redelijk helder weer dus we gaan er bij de Golden gate Bridge uit. Deze is te mooi en te indrukwekkend om niet nog een xtje te bekijken

We lopen en stuk de brug op, maar ...tegen het advies in van de dame waar we de tickets gekocht hebben... hebben we geen jack of trui meegenomen en lopen we in een T-shirt, werkelijk helemaal uit ons hemd te waaien, In de zon is het heerlijk, maar op de brug en met name boven op de rijdende dubbeldekker bus is het werkelijk waterkoud. We gaan dus terug en nemen stappen weer in de bus.

We rijden bijna de hele stad door, Nob Hill, Painted Ladies, Lombard Street, alles komt voorbij, maar het waait zooo hard en we hebben het zooo koud dat fotograferen even geen optie is. Morgen beter! Voor de Transamerican Pyramid maken we echter een uitzondering.

De Transamerica Pyramid is de hoogste en meest herkenbare wolkenkrabber in S.F, Hij is 260 meter hoog en bestaat uit 48 verdiepingen. Het gebouw telt achttien liften, waarvan er twee tot helemaal in de top van de toren komen, en 3678 ramen. De bouw begon in 1969 en werd voltooid in 1972.De vorm van het gebouw is gekozen om lichtinval op straat zo min mogelijk te hinderen. De vleugels die aan weerszijden uitsteken, beginnen op de 29ste etage. In de oostelijke vleugel bevinden zich de liftschachten en in de westelijke vleugel bevinden zich het trappenhuis en de ventilatiekokers. De vleugels waren nodig omdat liften toentertijd niet schuin omhoog konden.

We gaan er weer uit bij Pier 39

Alcatraz

Gezelligheid!

Lunch!

Famous Pier 39 Sea lions

Lighthouse restaurant

Pier 39 is een winkelgebied en toeristische attractie. Er zijn verschillende winkels, restaurants, een arcadehal,straatmuzikanten en straattheater, een informatiecentrum van het Marine Mammal Center, het Aquarium of the Bay en een draaimolen met twee verdiepingen.

Tot slot rijden we mee terug naar onze opstapplaats en lopen vandaar weer terug naar het hotel. Daar drinken we koffie/thee en gaan dan op weg naar Lori's Diner. Zo'n 20min lopen vanaf het hotel, maar hier hebben we 10jr geleden gegeten en we wilden hier graag nog een xtje naar terug. Benny heeft spaghetti met meatballs en Anja Ceasar salad met gegrilde kip. Cheese cake (B) en chocolte cake (A) maken deze maaltijd helemaal af!

Morgenochtend stappen we wederom op de Hop-on Hop-off bus voor een bezoek aan het Palace of Fine arts waar een exhibition over The Hunger Games is...

...morgenmiddag staan, nogmaals, Pier 39 en Fisherman's Warf op het programma.

Voor nu, voor jullie goodmorning, voor ons..... Truste! ZzzzZzzzzzz

Dag 18; Fort Bragg - San Francisco (CA)

We zijn, voor ons doen, laat wakker. Even voor 8u pas. Nu hebben we vakantie en niet echt haast, maar toch... We springen snel onder de douche en nuttigen dan een ...zeer karig... continental breakfast. We checken uit en rijden dan toch nog wel bijtijds weg.

Vandaag gaat de rit naar San Francisco. We zijn hier, tijdens onze 1e roadtrip, in 2006 ook geweest en na 10 jaar werd het wel tijd om een xtje terug te gaan. We rijden de hele dag over Ca Highway 1, de prachtige P.C.H oftewel Pacific Coast Highway.

Het uitzicht is steeds weer adembenemend.

We maken een kleine omweg naar het Point Arena Light Station

De vuurtoren is gebouwd in 1870. In April 1906 heeft de grote aardbeving van San Francisco de vuurtoren grotendeels verwoest, waardoor hij volledig afgebroken en opnieuw opgebouwd moest worden. De nieuwe toren, die 35m hoog is, werd 18mnd na de aardbeving in gebruik genomen. Tot op de dag van vandaag doet de vuurtoren nog dagelijks dienst. We krijgen eerst een rondleiding met uitleg van een tourguide en dan mogen we zelf de 145 treden van de trap naar boven lopen...

Een hele klim, maar de moeite waard, al is het niet helemaal helder weer

We rijden verder en stoppen regelmatig om even van de prachtige California kustlijn te genieten

Na de lunch gaat de rit weer verder.

Buizerds...

Beautiful Highway 1

Om 5pm zijn we bij San Francisco...

San Francisco Here We Come!!!

We rijden over de Golden Gate Bridge

Awesome!

We rijden in 1x goed naar het Holiday Inn San Francisco Gateway. We checken in, Voor $ 40,- p/n zetten we zelf de auto in de parkeergarage en dan op naar de 22e verdieping. We hebben een raam over de hele breedte van de kamer met voor uitzicht op de stad en daarachter de San Francisco baai. Nice, very nice.

We eten/drinken nog wat in het restaurant van het hotel en dan is het bedtijd.

Morgen én overmorgen San Francisco!

Dag 17; Red Bluff - Fort Bragg (CA)

Na het ontbijt, wat we lekker buiten in de zon op het terras opeten, gaan we opnieuw richting The Pacific Ocean. We rijden van Red Bluff naar Fort Bragg. Het is ongeveer 200mi, maar de weg slingert omhoog en omlaag en we kunnen op veel stukken maar 20/25mph rijden. We stoppen een paar x om de benen te strekken en van de zon te genieten...het is al weer lekker warm...en 1x om te tanken.

Als we aan de weg merken dat we dichterbij de kust komen (minder bochten en alleen nog maar naar beneden) gaan we er helemaal voor zitten. Niets is zo mooi als uit de bergen komen en dan ineens na een bocht het zicht hebben op de Pacific. De zon die dan op het water schitterd. Awesome! Hahaha, niets is minder waar, al voor we bij de laatste bocht zijn komt de mist (June Gloom) vanuit zee opzetten en zelfs als we bijna naast de oceaan rijden is die amper te zien.

We checken in bij Het B.W Vista Manor Lodge en hebben een kamer met Ocean view...

....tenminste als het helder weer is. Hahaha, we hebben nog net zicht op de Pudding Creek Trestle. De spoorbrug is gebouwd tussen 1915 en 1916 en werd gebruik om boomstammen over te vervoeren. Nu is het alleen nog een loopbrug over Pudding Creek.

Fort Bragg staat bekend om zijn Glass Beach en daar willen we, ondanks de mist, toch wel even naar toe. Lopen is geen optie (ons hotel ligt aan de 101 en geen sidewalks) dus we nemen de auto naar het strand.

June Gloom Pacific

Tatatadaaahhhhh!!

In de vroege 20e eeuw gooiden de bewoners van Fort Bragg hun huishoudelijk afval over de klif boven wat nu Glass Beach heet. Ze ontdeden zich van glas, apparaten en zelfs auto's. Het land was op dat moment in handen van de Union Lumber Company en de lokale bevolking noemde de plaats The Dumps (de stortplaatsen). Soms werden er vuren aangestoken om de afvalberg te verkleinen.

In 1967 sloten de North Coast Water Quality Board en het stadsbestuur het gebied. Door de jaren heen heeft men meermalen getracht het terrein op te ruimen. In de decennia na 1967 reinigden de beukende golven het strand. Het weggegooide glas verweerde tot kleine, gladde, gekleurde snuisterijen die het strand tot op heden bedekken.

Heel bijzonder...

We lopen nog een stuk langs The Ocean...

...en dan, als we op wat rotsen klimmen voor een beter uitzicht, spotten we een paar seals (zeehonden)

Nog eentje van de Pacific....jammer dat jullie de golven niet horen en de zeelucht niet ruiken,,,

We eten in Noyo Bay bij Cap'n Flints, waar we een tafeltje aan het water krijgen. Fish & Chips voor Benny en Squid & Chips voor Anja. De porties zijn on-Amerikaans dus is er ruimte voor een toetje, cheese-cake voor Benny en een werkelijk overheerlijke chocolate-mint pudding voor Anja.

Terug in het hotel, werken we...met uitzicht op de June Gloom...de website bij en kijken we nog wat tv.

Morgen naar San Francisco!!!

Oh ennehhhh, mochten jullie je afvragen of we onze zakken vol met van die gekleurde steentjes hebben?? Nee dus, overal langs het strand wordt gevraagd dit niet te doen, er komen geen nieuwe steentjes bij en het strand wordt ondertussen wel leeggeroofd. Zelfs vlakbij de parkeerplaats staat nog een emmer waar je steentjes in kunt achterlaten met de vraag of je echt niet vergeten bent je zakken leeg te maken op het strand. Wij hebben dus netjes alles achtergelaten, al kunnen we dat van veel andere mensen die we tegen kwamen niet echt zeggen....

Dag 16; Burney - Lassen Volcanic N.P - Red Bluff (CA)

We zijn al vroeg wakker en we zijn het bed nog niet uit of de telefoon gaat. Frontdesk; Of wij een stoel buiten hebben laten staan? Ja, duhh. We hebben gisteren lekker buiten gezeten en aangezien het warm en droog is hebben we idd een (niet zo frisse en doorgezakte stoel) buiten laten staan. Of we die stoel onmiddellijk binnen willen halen anders moeten we ervoor betalen!

Er is geen ontbijt bij dit motel, dus we rijden al om 8am weg. We steken de weg over en ontbijten met pancakes bij de McDonald.

Vandaag rijden we door het Lassen Volcanic N.P naar Red Bluff. De Cascade Range is een bergketen van 1130 kilometer, die zich uitstrekt van het noorden van Californië tot in de Canadese staat British Columbia. Aan het zuidelijke einde van de bergketen ligt Lassen Peak, een van de grootste kegelvormige vulkanen ter wereld. De vulkaan bereikt een hoogte van 3.187 meter boven zeeniveau, en rijst 600 meter uit boven het omliggende landschap. Lassen Peak is een actieve vulkaan. Op 30 mei 1914 begon een periode van meer dan zeven jaar, waarin regelmatig uitbarstingen optraden. De heftigste eruptie heeft plaatsgehad in 1915, toen het een gigantische wolk van rook, stoom en as meer dan 10 kilometer de atmosfeer in blies. In de ruim negentig jaren na de laatste uitbarsting heeft het gebied rondom de vulkaan zich ver hersteld, maar toch zijn er nog veel bewijzen van de destructieve krachten van destijds zichtbaar.
In het park liggen nog meer vulkanen, en je treft hier ook warme bronnen aan, en vulkanische putten waaruit zwaveldamp opstijgt. Verder telt het park veel kristalheldere meren, beken, watervallen en bergweiden. Er zijn meer dan 700 plantensoorten, 58 soorten zoogdieren en bijna 200 verschillende vogelsoorten.

Het uitzicht is meteen goed. Lassen Peak in de sneeuw.

Bijzondere Snow Flowers langs de weg.

Bosbranden hebben een deel van het groen verwoest.

We moeten goed opletten, want er staat bijna niets aangegeven in dit park, dus moeten we met de parkmap op schoot, bijna cm voor cm in de gaten houden om geen bezienswaardigheid te missen. Helaas komen we hier pas achter als we er al 2 voorbij zijn gereden. De volgende missen we niet. We lopen het Devastaded Area Trail

Hoe hoger we komen, hoe meer sneeuw, hoe mooier het wordt.

Heerlijk rijden zo

Er zijn volop mensen die, ondanks de laag sneeuw, de 4mi lange trail naar de top van Lassen Peak lopen. Helaas hebben wij daar de kleding/uitrusting niet voor.

Prachtig bevroren Lake Helen

Korte broek, t-shirts en gympies. De temperatuur is prima in de sneeuw.

Thin Ice...

On the snowy road again

Volgende stop; Emerald Lake

Bumpass Trailhead; Due to snow....Closed

Blue, blue sky

Ja hoorrrrr

De laatste stop is bij Sulphur Works

Het laatste stuk van dit N.P is weer helemaal groen.

We eten/drinken nog wat bij het Visitors Centre en dan rijden we het park weer uit. Het is nog 45mi naar Red Bluff, waar we precies om 2pm bij de Best Western Antelope Inn zijn. We drinken een bakkie koffie/thee en dan is het 'chillen by the pool'

We houden dit (zwemmen, zonnen, zwemmen, zonnen) vol tot er 2 Mexicaanse dames met 6 kinderen de rust komen verstoren. Tijd om naar de kamer te gaan. Oh, en mochten jullie je afvragen??? Het is inmiddels 4pm en nog 101*F (38,8*C). Lekker hoor

We eten bij Applebees aan de overkant van het hotel. Mac and Cheese en Surf & Turf.

Vraag van de dag was of dit Lassen Volcanic N.P net zo mooi en indrukwekkend zou zijn dan Yellowstone N.P. Het antwoord is nee, niet echt. De besneeuwde mountains zijn prachtig, maar het Volcanic gedeelte kan niet tippen aan Yellowstone N.P.

Voor degene die willen vergelijken; zie ons reisblog van 2014 Mountains & Geysers

http://anja-benny-usa.reismee.nl/reisverhaal/278181/dag-10-yellowstone-np-wy/ en

http://anja-benny-usa.reismee.nl/reisverhaal/278184/dag-11-yellowstone-np-wy/

Dag 15; Arcata - Burney (CA)

Het is hier inmiddels bijna 9pm en we hebben het grootste gedeelte van de dag doorgebracht in de auto. Was het maar een kleine 200mi, er wordt op zoveel plekken aan de weg gewerkt, dat de delays variëren van 10min tot bijna 3 kwartier. Nu hebben we alle tijd, dus is verder geen probleem, maar toch...

Na het, ietwat karige ontbijt, Benny heeft een wafel en Anja geroosterd brood, gaan we op weg naar Burney. Van A naar B, 197mi, over dezelfde weg, De CA-299 East. Heerlijk, dit soort Highways.

Uiteraard stoppen we regelmatig op een vista point, of zoals wij dat inmiddels noemen een peukiepafplaats

We rijden door het Shasta Trinity National Forest, waarbij de Trinity River, dan weer links en dan weer rechts, met ons mee kronkelt.

De laatste stop voor Burney is het Whiskeytown Lake

Burney is een niet al te groot dorp/plaats, maar er zijn iig wat winkels, restaurants een benzinepomp én McDonalds

Art's Outback restaurant zit naast het hotel, dus we hoeven niet ver voor de avondmaaltijd. We worden hartelijk ontvangen en het ziet er gezellig uit. Benny heeft een 8oz sirloin steak met spaghetti en Anja dezelfde steak, maar met een baked potato. De soep vooraf is inbegrepen en als we kunnen kiezen uit Clamchowder en Minestronesoep is de keuze snel gemaakt! Clamchowderrrrr

De eigenaar vraagt ons of we al bij de Falls geweest zijn, dat zijn we dus niet, want we zijn hier nog maar net. De Falls staan wel op de to-do list, dus we besluiten er, na het eten, toch nog maar naar toe te rijden. 4mi rechtuit en bij de stoplichten links en dan weer 4mi, legt hij uit, dus dat moet te doen zijn.

Het is te doen en het is zeker de moeite waard. Burney Falls ligt in het prachtige Burney State Park...

Er loopt een kort trail naar de bovenkant van de watervallen...

...en een wat langer trail naar de voet van de watervallen.

Het pad slingert schuin en soms met treden helemaal naar beneden.

Tot we bijna naast de waterval staan.

Leuk zo'n timer op je fotocamera

En ja, wie naar beneden loop moet ook weer naar boven!

Morgen Lassen Volcanic N.P, wat zoiets is als Yellowstone N.P, waar we inmiddels al 2x geweest zijn, alleen wat kleiner. We zijn benieuwd!

Tot morgen! xxoo

Dag 14; Crescent City - Redwood N.P - Arcata (CA)

Na het ontbijt, Benny heeft brood met gekookt ei en worstjes en een zelfgebakken wafel met maple syrup en Anja geroosterd brood met een gekookt eitje, een yoghurt en een sinaasappel, gaan we weer 'on the road'. Vandaag rijden we van Crescent City door het Redwood N.P naar Arcata.

We rijden over de 101-S met de mountains on the left and the ocean on the right en we stoppen dan ook elke paar mile wel voor een mooi viewpoint.

Altijd leuk als iemand aanbiedt een foto te maken.

De voornaamste bezienswaardigheid van het Redwood National and State Parks wordt gevormd door een woud van imposante kustmammoetbomen, de hoogste bomen die op aarde voorkomen. In september 2006 werd de hoogste boom (115,6m) in het park gemeten. De bomen kunnen een leeftijd bereiken van 500 tot 700 jaar. De meeste kustmammoetbomen groeien zeer dicht bij de kust, verder dan 80 kilometer landinwaarts komen ze niet meer voor. Ze profiteren van het gematigde temperaturen als gevolg van het zeeklimaat, de neerslag in de winter en de mist in de warme en droge zomer. In het voorjaar en in de herfst is het er koel en helder weer.

We stoppen bij de 'Trees of Mystery and Skytrail.

Kingdom of Trees trail. Hoog...

Hoger...

Hoogst?

Trinity Tree

De indianen noemde dit 'A place of Spirits'.....

Cathedral Tree

Brotherhood Tree

Met een Sky Trail gondel gaan we in 10min 1570ft (478,5m) omhoog, door de toppen van de bijna 100m hoge bomen. Prachtig om te zien.

Boven is een observatiepunt met uitzicht op de mountains...

...em aan de andere kant de oceaan.

We gaan met de gondel weer omlaag en lopen tot slot de Trail of Tall Tales. Gigantische houtsnijwerken allemaal gemaakt met een kettingzaag.

En jaaahh, daaristieweer

Als laatste nemen we nog een kijkje in het bijbehorende Native American Museum.

Rond 3pm komen we aan bij ons Best Western hotel. De Arcata Inn. En zoals altijd bij een B.W hotel is alles weer tot in de puntjes verzorgd. Grote, frisse kamer met dubbelbed, flatscreen tv, royale badkamer, koelkast, magnetron, coffeemaker, eethoekje en een bureau...

We doen nog een paar boodschappen aan de overkant van het hotel, waar we ook wat eten.
Benny heeft 2 wraps met rosbief, bbqsauce en cowlslaw en Anja gegrilde kipfilêt, baked potato, toast en vers fruit. Vooraf zit een salade inbegrepen, maar die ziet er zo NIET vers uit, dat we die maar laten staan, We hebben wel eens beter gegeten!

Talk to ya-all tomorrow! Grz